Binnenhof/Buitenzorg

Volgens mij is het weer in NL best akelig, want ik krijg alleen maar berichten van jullie die benadrukken dat ik toch maar vooral moet genieten van de warmte van Indonesie! Nou mensen, het is hier nog regenseizoen en ik zit vooral binnen te werken, dus verwacht vooral niet dat ik bruinverbrand terugkom (of er zelfs maar gezond uitzie).

Hier een bericht uit Bogor (tot 1945 genaamd Buitenzorg en een soort NLs "resort" in de buurt van Jakarta). Het wordt vanwege de hoge ligging ook wel de regenhoofdstad van Indonesie genoemd.... Per toeval ben ik beland in het Salakhotel, dat vroeger Hotel Binnenhof heette en nog steeds allerlei Nederlandse benamingen hanteert. Ik voel me erg koloniaal als bewoner. Om dat te ontsnappen deed ik dus wat stouts (en doms)....

[Zaterdagmiddag 24 december, 16.45 op een mij onbekende straat, wandelend in de berm tegen het drukke verkeer in]

"Trut!"... "Trutje!"... "Je ben een truttenbol!"
zegt de stem in mijn hoofd tegen niemand in het bijzonder.

Ik heb het weer voor elkaar.

Al minstens een half uur loop ik hier te verdwalen en er lijkt steeds minder kans op een taxi naar huis. Uit de voorbijschommelende minibusjes komt afentoe eens een onverstaanbare opmerking in mijn richting. Ik val op. Die zware tas met boodschappen (appels! wortels! havermout!) word zeker niet lichter. Het begin te schemeren. Ik begin me nu serieus zorgen te maken.

Van alles wat ik de afgelopen weken over Indonesie geleerd heb, is de meest troostrijke les wel dat er altijd een Indomaret (plaatselijk convenience store: beetje AH To Go) in de buurt is als je hem echt nodig hebt. En daar lonkten in de verte inderdaad het verlichte logo. Altijd een toilet/postkantoor/winkel/ticketloket met vriendelijke glimlach in de buurt. Zouden ze ook in lifts naar huis doen?

Tien minuten later suis ik achterop een brommer (Ojek) tegen het verkeer in over dezelfde weg. Geen helm en de wind in mijn haar, de boodschappentas voorop bij de bestuurder en mijn armen bijna in de lucht. Oh wat voel ik me stout!! Levensgevaarlijk in dit verkeer om zonder helm zo rond te rijden. En het duurt bijna een half uur voordat we thuis zijn.

Ik kan mijn grijns nog steeds niet bedwingen.
YOLO want het is feest, toch?
Fijne feestdagen voor jullie