De Tegenoverbuurvrouw
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
12 Februari 2010 | Frankrijk, Lyon
Dit jaar een grote hit in de bioscoop, is het een film die niemand mag missen!
Vlak voor mijn vertrek zag ik het verhaal over een oude weduwnaar die weigert zijn huis te verkopen aan een projectontwikkelaar. Hij ontsnapt aan de naderende nieuwbouw door, met een heleboel ballonnen aan zijn huis verbonden, het luchtruim te kiezen. Hij gaat “up” en ontvlucht de veranderingen waar hij niet op zit te wachten. Volgens mij woont zijn vrouwelijke tegenhanger schuin tegenover me, hier aan de Rue Ney in Lyon.
“Oh, daar woont een schattig oud dametje!”, zegt Estelle met een brede glimlach als ik vragend naar het huis aan de overkant wijs. We kunnen vanuit mijn appartement net de hoek van de tuin zien. Het is een vreemd gezicht. Ineens een huisje tussen de logge Franse woonkazernes. Ervoor een tuin met een donkerblauwe Renault 4 CV erin geparkeerd. Hij staat veilig achter het smeedijzeren hekwerk, tussen de wilgen, struiken en wordt bewaakt door een aantal tuinkabouters. Vroeg in de avond brand het licht achter het raam op de onderste verdieping linksvoor, na tienen alleen nog het licht in de rechterbovenhoek. “Ze rijdt nog gewoon rond in die oude Renault hoor, ze is hartstikke mobiel”, voegt Estelle er nog aan toe. Het voelt als materiaal voor een prachtig Disney-film.
Na een flink aantal wandeltochten door de stad wordt me duidelijk dat deze overblijfsels uit een andere tijd helemaal niet zo zeldzaam zijn in Lyon. Wel is er een duidelijk onderscheid te maken in de manier waarop ze zich tegen de moderne tijd wensen te verzetten:
1. Zo is er de mogelijkheid tot integratie. Zoals het voorbeeld van een oude woning die nu onderdeel uitmaakt van een moderne ombouw.
2. Er is de volledige isolatie, duidelijk van een wat meer vijandige eigenaar. Ook deze woning staat in mijn straat en heeft irritante reflecterende ramen die net zichtbaar zijn achter het hoge gesloten hekwerk. Vanachter dat hek klinkt regelmatig het alarmerende geblaf van een hond (klinkt als een serieuze HOND).
3. We hebben de vlucht, mensen die de stad dus maar liever verlaten. Natuurlijk kan ik die niet laten zien, maar de hoofdrolspeler van “Up” lijkt me een mooi voorbeeld. Ontkennen en ontvluchten.
4. En dan is er nog mijn tegenoverbuurvrouw die kiest voor een openbare acceptatie van de situatie. Ze maakt er blijkbaar maar het beste van en doet haar eigen ding.
Grappig om te zien hoe een mens zich al tegen verandering kan verzetten en probeert vast te houden aan het behoud van een eigen vertrouwde nest. Wat zou jij doen denk je?
-
13 Februari 2010 - 08:54
Johan:
Doet me denken aan Publieke Werken van Thomas Rosenboom over het huisje 'in' Hotel Victoria, Amsterdam (leestip!). Het is als een aanslag op je leven. Mijn ouders kregen in de jaren '80 zomaar twee huizen tegenover hun huis op de vroegere kinderspeelplaats en hebben nu tijdens de winter minder zonlicht.
Johan -
14 Februari 2010 - 08:52
Nathalie:
Ik kan me helemaal vinden in die oude dame! Geweldig!
-
15 Februari 2010 - 17:43
Marja:
weet welke film je bedoelt! nog niet gezien. Veel plezier morgen met ruud! liefs marja -
17 Februari 2010 - 10:07
Hester:
Dit gaat gelijk op het prikbord van de Amsterdamse monumentenzorg, waar altijd wordt beweerd dat men in landen als Frankrijk allemaal zooooveel beter en zorgvuldiger oud met nieuw combineert! Dit zal ons leren vrees ik....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley