Singapore
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
10 Oktober 2010 | Singapore, Singapore
“Excuse me, if you don’t mind, can I have a photo with your son?”
De Indiase twintiger en zijn twee vriendjes (formaat Gandhi in zijn jonge jaren) kijken verwachtingsvol op naar de Amerikaanse toerist (formaat Schwarzenegger nu). Als op afspraak keren ze zich hierna allevier even om, om een blik te werpen op de peuter in kwestie. Deze, (niet bijzonder bijzonder, klein, wit, grappig en gekleed in kleurige shorts, t-shirt en basebalpetje, voor Amerika een erg handzaam formaat) gooit er een stralende glimlach uit en zwaait: “Hi, Daddy!!”. Hij staat hand-in-hand met zijn moeder, op het punt om door zijn zusje op de foto te worden gezet voor de ingang van de orchideeëntuin. India en Amerika kijken elkaar weer aan. Papa bekijkt de vragenstellers nog eens wat verbaasd, weet het allemaal niet. “You’ll have to ask his mother…”. Moeder laat er vervolgens geen gras over groeien. Geen idee wat ze met die foto willen, maar niet met haar kind. Dus. Even later zie ik de twintigers teleurgesteld afdruipen.
Ik zit ernaast en kijk ernaar.Wat was dat? Vroegen ze om die foto gewoon voor-de-leuk? Op de één of andere manier heb ik daar een hard hoofd in. Hier in Singapore lijkt voor niets alleen de zon op te gaan, alle andere dingen hebben een doel. Ik geloof niet dat ik wil weten wat het doel van deze foto zou hebben kunnen zijn.
De Singapore Botanical Gardens op een mooie frisse zondag in Oktober. Het is maar 30 graden en er staat een lekker briesje. De perfecte dag voor een lekkere ontspannen picknick in het park zou je zegge. Slenteren door de Gembertuin en de wereldberoemde Orchideeëntuin. Langs het zwanenmeer (jaja…). Niet wandelen over het versgekamde gazon. In de schaduw stilstaan en luisteren naar de schurende sirene van de cycladen (afentoe verstoord door het gemekker van wat toeristen). De prachtige eco-vriendelijke architectuur. De bomen, die bomen, die prachtige enorme geweldige bomen! En dan afentoe een vlinder die ineens langs je heen fladdert… Even geen verkeer. Even geen winkels.
Vanaf Cambodja is het een uurtje vliegen naar een andere planeet. Een planeet waarop ik me na een paar uurtjes overigens helemaal als thuis voel. Zesbaans wegen. Werkend openbaar vervoer. Echte grote supermarkten (waar ze kwark verkopen!). Bioscopen. Een Starbucks ongeveer iedere 500 meter. Restaurants en cafés met glazen wijn voor 8 euro (...).Kledingwinkels, schoenenwinkels en electronica-winkels. “What is there not to like?”
Alles en iedereen werkt in Singapore, werkt aan Singapore. En daarom werkt Singapore zo goed. En na het werken gaat iedereen lekker ontspannen in Singapore. Nouja, vooral heel erg hard shoppen en eten en feesten en consumeren dus. Heel slim. Want daarmee is er weer meer werk in Singapore. En daarom gaat het vast zo goed met Singapore.
Zoveel winkels. Het moet mogelijk zijn om van de ene kant van het stadscentrum naar de andere kant te komen zonder ooit een winkelcentrum te verlaten. Om door al die geairconditionede winkelgalerijen met de laatste mode een flinke wandeling te maken zonder ooit de warme buitenlucht te voelen. Om in de verleiding te komen om echt zo’n tentoongestelde winterjas aan te doen (wie koopt die dingen hier? Of moet ik echt het modeblaadje geloven dat me vertelt dat ik er gewoon één in mijn collectie hoor te hebben al kan ik hem in Singapore niet dragen?).
In Singapore doet zelfs de hardloopmachine in de superdeluxe sportschool eraan mee. In plaats van de normale 5 minuten warming-up en cool-down vinden ze 2 minuten hier meer dan genoeg.Daarna snel weer aan het werk.
In Singapore zijn er bijna geen daklozen op straat en zie je vrijwel geen bejaarden op bankjes overdag. Die zijn allemaal gewoon aan het werk (zoals in het restaurant van de Botanical Gardens).
In Singapore zit ik misschien best lekker relaxed even op een bankje in de Botanical Gardens, maar dit is niet zomaar een bezoekje aan het park. Nee, dit park is al sinds 1859 “in business” het motto is:
Connecting people and plants. Hier wordt genetwerkt!
Het is niet moeilijk om in Singapore te leven, zoals gezegd, na een paar uurtjes komt het je allemaal helemaal bekend voor. Het is wel goed met Singapore.
De Indiase twintiger en zijn twee vriendjes (formaat Gandhi in zijn jonge jaren) kijken verwachtingsvol op naar de Amerikaanse toerist (formaat Schwarzenegger nu). Als op afspraak keren ze zich hierna allevier even om, om een blik te werpen op de peuter in kwestie. Deze, (niet bijzonder bijzonder, klein, wit, grappig en gekleed in kleurige shorts, t-shirt en basebalpetje, voor Amerika een erg handzaam formaat) gooit er een stralende glimlach uit en zwaait: “Hi, Daddy!!”. Hij staat hand-in-hand met zijn moeder, op het punt om door zijn zusje op de foto te worden gezet voor de ingang van de orchideeëntuin. India en Amerika kijken elkaar weer aan. Papa bekijkt de vragenstellers nog eens wat verbaasd, weet het allemaal niet. “You’ll have to ask his mother…”. Moeder laat er vervolgens geen gras over groeien. Geen idee wat ze met die foto willen, maar niet met haar kind. Dus. Even later zie ik de twintigers teleurgesteld afdruipen.
Ik zit ernaast en kijk ernaar.Wat was dat? Vroegen ze om die foto gewoon voor-de-leuk? Op de één of andere manier heb ik daar een hard hoofd in. Hier in Singapore lijkt voor niets alleen de zon op te gaan, alle andere dingen hebben een doel. Ik geloof niet dat ik wil weten wat het doel van deze foto zou hebben kunnen zijn.
De Singapore Botanical Gardens op een mooie frisse zondag in Oktober. Het is maar 30 graden en er staat een lekker briesje. De perfecte dag voor een lekkere ontspannen picknick in het park zou je zegge. Slenteren door de Gembertuin en de wereldberoemde Orchideeëntuin. Langs het zwanenmeer (jaja…). Niet wandelen over het versgekamde gazon. In de schaduw stilstaan en luisteren naar de schurende sirene van de cycladen (afentoe verstoord door het gemekker van wat toeristen). De prachtige eco-vriendelijke architectuur. De bomen, die bomen, die prachtige enorme geweldige bomen! En dan afentoe een vlinder die ineens langs je heen fladdert… Even geen verkeer. Even geen winkels.
Vanaf Cambodja is het een uurtje vliegen naar een andere planeet. Een planeet waarop ik me na een paar uurtjes overigens helemaal als thuis voel. Zesbaans wegen. Werkend openbaar vervoer. Echte grote supermarkten (waar ze kwark verkopen!). Bioscopen. Een Starbucks ongeveer iedere 500 meter. Restaurants en cafés met glazen wijn voor 8 euro (...).Kledingwinkels, schoenenwinkels en electronica-winkels. “What is there not to like?”
Alles en iedereen werkt in Singapore, werkt aan Singapore. En daarom werkt Singapore zo goed. En na het werken gaat iedereen lekker ontspannen in Singapore. Nouja, vooral heel erg hard shoppen en eten en feesten en consumeren dus. Heel slim. Want daarmee is er weer meer werk in Singapore. En daarom gaat het vast zo goed met Singapore.
Zoveel winkels. Het moet mogelijk zijn om van de ene kant van het stadscentrum naar de andere kant te komen zonder ooit een winkelcentrum te verlaten. Om door al die geairconditionede winkelgalerijen met de laatste mode een flinke wandeling te maken zonder ooit de warme buitenlucht te voelen. Om in de verleiding te komen om echt zo’n tentoongestelde winterjas aan te doen (wie koopt die dingen hier? Of moet ik echt het modeblaadje geloven dat me vertelt dat ik er gewoon één in mijn collectie hoor te hebben al kan ik hem in Singapore niet dragen?).
In Singapore doet zelfs de hardloopmachine in de superdeluxe sportschool eraan mee. In plaats van de normale 5 minuten warming-up en cool-down vinden ze 2 minuten hier meer dan genoeg.Daarna snel weer aan het werk.
In Singapore zijn er bijna geen daklozen op straat en zie je vrijwel geen bejaarden op bankjes overdag. Die zijn allemaal gewoon aan het werk (zoals in het restaurant van de Botanical Gardens).
In Singapore zit ik misschien best lekker relaxed even op een bankje in de Botanical Gardens, maar dit is niet zomaar een bezoekje aan het park. Nee, dit park is al sinds 1859 “in business” het motto is:
Connecting people and plants. Hier wordt genetwerkt!
Het is niet moeilijk om in Singapore te leven, zoals gezegd, na een paar uurtjes komt het je allemaal helemaal bekend voor. Het is wel goed met Singapore.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
