Suf verhaal
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
08 December 2017 | Indonesië, Bandung
woensdagochtend 6 december
"Today? The only place we have on a train today is at 6 pm, economy, cheap class"
En de dag die zo zonnig en strak begon met inpakken en wegwezen viel spontaan in het water. Het is 10.30 en ik sta bij een overvol loket van het Gambir station in centraal Jakarta. De lokettiste lacht me nog vriendelijk na als ik afdruip.. wat nu?
Eigenlijk is dit gewoon een suf verhaal en ben ik een suf mens. Zo onderhand zou ik gewoon beter moeten weten. De kans is groot dat je niet op een Indonesische trein terechtkomt als je niet een paar dagen vantevoren reserveert en je kaartje gaat betalen en ophalen bij een lokale supermarkt. En dat vond ik dus teveel gedoe.
Dat is het ding als je een beetje begint te wennen, dan word je lui en denk je dat het wel los zal lopen: er is immers al zoveel gewoon goedgekomen? Maar dat gaat niet vanzelf (liters stress in de meeste gevallen)
Goed, goed, mijn eerste impuls was dus om dat kaartje dan maar te kopen. Maar 7 uur rondhangen en dan in de late donkere avond in Bandung aankomen in mijn uppie? liever niet!
Optie 2 is dus om dan maar via 1 van de geweldige mobiele apps een rit te boeken met een deelauto, Uber doet het heel goed hier en Grab is een lokale variant. Via hen beweeg is zowiezo rond de stad, achterop de brommertaxi met een leenhelm. Met de officiele taximaatschapijen sta je stil en zo kom ik toch nog ergens. Het risico van een ongeluk (en dat is hier veel groter dan NL) dan maar op de koop toe.
Mmm... volgens de routeplanner doet een auto er nu bijna 5 uur over naar Bandung, en dat is toch echt maar rond de 150 kilometer. En die deelautochauffeur gaat helemaal niet blij zijn met een enkele reis dus dat wordt een dure grap. Toch maar proberen (wat anders?) en na 5 pogingen is wel duidelijk dat dit niets gaat worden.
Zucht. 11.30. Zo kom ik mijn tijd wel door (positief blijven)
Terug naar het loket en terug in de rij.
Laat ik dan toch maar... en dan toch ook maar meteen een kaartje voor de terugweg op vrijdag. Wachten, wachten, wachten.
"Miss, you want to leave right now?" zegt de lokettiste als ik dan eindelijk mijn verlanglijstje heb ingediend en met mijn portemonnee in de aanslag sta. "We just had cancellation so you can go in 20 minutes, first class, to Bandung?" Was dat echt een vraag? YES PLEASE
Potverdorie wat ben ik toch een suf mazzelmens (geluk is met de dommen, toch? :-)). Snel afkloppen.
En dat sterretje bleef boven dit leuke bezoek aan Bandung en de cooperatie van Pangalengan hangen. Mooie mensen en pittige dames, dat geeft hoop voor de toekomst.
(en dat treinkaartje terug voor vrijdag heb ik bij aankomst in Bandung meteen gekocht :-)
"Today? The only place we have on a train today is at 6 pm, economy, cheap class"
En de dag die zo zonnig en strak begon met inpakken en wegwezen viel spontaan in het water. Het is 10.30 en ik sta bij een overvol loket van het Gambir station in centraal Jakarta. De lokettiste lacht me nog vriendelijk na als ik afdruip.. wat nu?
Eigenlijk is dit gewoon een suf verhaal en ben ik een suf mens. Zo onderhand zou ik gewoon beter moeten weten. De kans is groot dat je niet op een Indonesische trein terechtkomt als je niet een paar dagen vantevoren reserveert en je kaartje gaat betalen en ophalen bij een lokale supermarkt. En dat vond ik dus teveel gedoe.
Dat is het ding als je een beetje begint te wennen, dan word je lui en denk je dat het wel los zal lopen: er is immers al zoveel gewoon goedgekomen? Maar dat gaat niet vanzelf (liters stress in de meeste gevallen)
Goed, goed, mijn eerste impuls was dus om dat kaartje dan maar te kopen. Maar 7 uur rondhangen en dan in de late donkere avond in Bandung aankomen in mijn uppie? liever niet!
Optie 2 is dus om dan maar via 1 van de geweldige mobiele apps een rit te boeken met een deelauto, Uber doet het heel goed hier en Grab is een lokale variant. Via hen beweeg is zowiezo rond de stad, achterop de brommertaxi met een leenhelm. Met de officiele taximaatschapijen sta je stil en zo kom ik toch nog ergens. Het risico van een ongeluk (en dat is hier veel groter dan NL) dan maar op de koop toe.
Mmm... volgens de routeplanner doet een auto er nu bijna 5 uur over naar Bandung, en dat is toch echt maar rond de 150 kilometer. En die deelautochauffeur gaat helemaal niet blij zijn met een enkele reis dus dat wordt een dure grap. Toch maar proberen (wat anders?) en na 5 pogingen is wel duidelijk dat dit niets gaat worden.
Zucht. 11.30. Zo kom ik mijn tijd wel door (positief blijven)
Terug naar het loket en terug in de rij.
Laat ik dan toch maar... en dan toch ook maar meteen een kaartje voor de terugweg op vrijdag. Wachten, wachten, wachten.
"Miss, you want to leave right now?" zegt de lokettiste als ik dan eindelijk mijn verlanglijstje heb ingediend en met mijn portemonnee in de aanslag sta. "We just had cancellation so you can go in 20 minutes, first class, to Bandung?" Was dat echt een vraag? YES PLEASE
Potverdorie wat ben ik toch een suf mazzelmens (geluk is met de dommen, toch? :-)). Snel afkloppen.
En dat sterretje bleef boven dit leuke bezoek aan Bandung en de cooperatie van Pangalengan hangen. Mooie mensen en pittige dames, dat geeft hoop voor de toekomst.
(en dat treinkaartje terug voor vrijdag heb ik bij aankomst in Bandung meteen gekocht :-)
-
08 December 2017 - 09:08
Marja:
Och meissie geluk is met de dommen en met diegenen die het verdienen! Wat een opluchting zeg en wat kun je dan toch blij zijn met een treinreisje. Mooi om je weer te zien stralen op alle foto's. Over pittige dame(s) gesproken ;-) . Ik wens je nog heel veel mooie ontmoetingen en geluk toe daar. Wij hebben sinterklaas weer uitgezwaaid en nu al weer in kerststemming. We logeren bij mijn schoonmoeder maar dit weekend lekker naar Amsterdam in het huis van Dianthe. Heel veel zin in!!! Even weer onderdompelen in de stad. Liefs en tot in 2018 xxx -
08 December 2017 - 12:39
Gea Wijers:
Ik wil gewoon een virtual Marja-app die me iedere dag komt knuffelen.... kan dat alsjeblieft? Lieve Marja? -
08 December 2017 - 12:40
Gea Wijers:
ps. Mijn huisje wordt al verzorgd door mijn kamerbewaarder Ronald, anders zou ik je die graag aanbieden XXXXXXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
