Verslag van zaterdag de 18e juni
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
24 Juni 2005 | Cambodja, Phnom-Penh
Ode aan een helm
Vandaag was zo´n dag waarna je eigenlijk in een donkere kast wil gaan zitten en voor niemand thuis wil zijn.
Het begon met het leren van de eerste woordjes in het KHMER. (Sour sdey -soor sudeai- = Hallo / Char -tjar- = Ja , als je een vrouw bent /Ot tei -otté-= nee incl een handgebaar). En de realisatie dat dit lang niet makkelijk gaat zijn. Zelfs dat ik dit niet in een jaar ga leren. Zelfs dat ik dit niet vloeiend ga spreken. OK. Teleurstelling
Toen gingen we op bezoek bij onze dokter in voorkomende ziektegevallen. Dokter Marissa komt van de Fillipijnen en woont hier al 10 jaar, waarbij ze lachend zei dat je het dus best 10 jaar kunt overleven hier. (haha..). Ik heb gehoord over de kleine kans op Malaria en de waarschijnlijkheid van Djengé fever in Phnom Penh. Ter informatie. Djengè fever maakt je 4 x gruwelijk ziek - hoofdpijn, diarree en pijn tot diep in je botten en spieren. Met een beetje mazzel krijg je niet de ernstige versie met bloeduitstortingen. Het is een mug die je van dit fijne virus met 7 dagen incubatietijd voorziet (gisteren zijn mijn voeten en benen ernstig door een mug bewerkt en ik zal NOOIT NOOIT NOOIT meer zonder muggenspray rondlopen.)
Hierop volgde nog een verhaal over wormpjes (iedere 6 maanden een ontwormingskuur), hepatitis (60% van de plaatselijke bevolking heeft het), Japanse Encefalitis (lang en ernstig verhaal), AIDS en TBC waar ik jullie niet mee zal vervelen. Anders komen jullie me binnenkort ophalen! Zucht, ik wil niet meer naar buiten.
Het klapstuk was een uurtje later de “ Traffic Awareness” training. Een uurtje praten over je voortbewegen in het verkeer. Het schokkende was dat er veel overeenkomst lijkt te zijn met Amsterdam! Maar in Amsterdam doen we dit allemaal met de fiets en niet met de scooter, motor of auto, dat maakt de ongelukken wat minder heftig. Op dit moment zijn er (veel) meer slachtoffers door verkeersongelukken dan door landmijnen etc. En dat komt niet omdat alle landmijnen al bijna zijn opgeruimd. Daarna wilde ik maar in die donkere kast gaan zitten.
Tot ik aan mijn mooie helm dacht! Dus ik breng graag een ode aan mijn helm. Ja zeker, na alle grappen en cynische opmerkingen die ik er in NL over gemaakt heb, ben ik nu helemaal om. IK HOU VAN MIJN HELM. Deze helm gaat mij beschermen voor echte ongelukken. Deze helm zorgt er ook voor dat ik niet ontslagen wordt door VSO, want dat is de straf die staat op rijden op een motopod zonder helm (they are serious).
O helm, O helm
Mijn grijze schelm
Je beklemt mijn brein
En laat me veilig zijn
Op deze woelige wegen
In dit land met veel regen
O helm, mijn helm
Door jou blijf ik heel kaelm
Achterop de motodop
Zit ik als dame (zijwaarts) top!
Nouja, jullie snappen wel wat ik bedoel. Ik ben best blij met mijn helm (dank je René!) en blijf toch maar uit de kast.
Vandaag was zo´n dag waarna je eigenlijk in een donkere kast wil gaan zitten en voor niemand thuis wil zijn.
Het begon met het leren van de eerste woordjes in het KHMER. (Sour sdey -soor sudeai- = Hallo / Char -tjar- = Ja , als je een vrouw bent /Ot tei -otté-= nee incl een handgebaar). En de realisatie dat dit lang niet makkelijk gaat zijn. Zelfs dat ik dit niet in een jaar ga leren. Zelfs dat ik dit niet vloeiend ga spreken. OK. Teleurstelling
Toen gingen we op bezoek bij onze dokter in voorkomende ziektegevallen. Dokter Marissa komt van de Fillipijnen en woont hier al 10 jaar, waarbij ze lachend zei dat je het dus best 10 jaar kunt overleven hier. (haha..). Ik heb gehoord over de kleine kans op Malaria en de waarschijnlijkheid van Djengé fever in Phnom Penh. Ter informatie. Djengè fever maakt je 4 x gruwelijk ziek - hoofdpijn, diarree en pijn tot diep in je botten en spieren. Met een beetje mazzel krijg je niet de ernstige versie met bloeduitstortingen. Het is een mug die je van dit fijne virus met 7 dagen incubatietijd voorziet (gisteren zijn mijn voeten en benen ernstig door een mug bewerkt en ik zal NOOIT NOOIT NOOIT meer zonder muggenspray rondlopen.)
Hierop volgde nog een verhaal over wormpjes (iedere 6 maanden een ontwormingskuur), hepatitis (60% van de plaatselijke bevolking heeft het), Japanse Encefalitis (lang en ernstig verhaal), AIDS en TBC waar ik jullie niet mee zal vervelen. Anders komen jullie me binnenkort ophalen! Zucht, ik wil niet meer naar buiten.
Het klapstuk was een uurtje later de “ Traffic Awareness” training. Een uurtje praten over je voortbewegen in het verkeer. Het schokkende was dat er veel overeenkomst lijkt te zijn met Amsterdam! Maar in Amsterdam doen we dit allemaal met de fiets en niet met de scooter, motor of auto, dat maakt de ongelukken wat minder heftig. Op dit moment zijn er (veel) meer slachtoffers door verkeersongelukken dan door landmijnen etc. En dat komt niet omdat alle landmijnen al bijna zijn opgeruimd. Daarna wilde ik maar in die donkere kast gaan zitten.
Tot ik aan mijn mooie helm dacht! Dus ik breng graag een ode aan mijn helm. Ja zeker, na alle grappen en cynische opmerkingen die ik er in NL over gemaakt heb, ben ik nu helemaal om. IK HOU VAN MIJN HELM. Deze helm gaat mij beschermen voor echte ongelukken. Deze helm zorgt er ook voor dat ik niet ontslagen wordt door VSO, want dat is de straf die staat op rijden op een motopod zonder helm (they are serious).
O helm, O helm
Mijn grijze schelm
Je beklemt mijn brein
En laat me veilig zijn
Op deze woelige wegen
In dit land met veel regen
O helm, mijn helm
Door jou blijf ik heel kaelm
Achterop de motodop
Zit ik als dame (zijwaarts) top!
Nouja, jullie snappen wel wat ik bedoel. Ik ben best blij met mijn helm (dank je René!) en blijf toch maar uit de kast.
-
25 Juni 2005 - 19:21
Jim:
Met die mooie helm op je hoofd,
word je die weer veiligheid beloofd.
In dat verre land,
met blijkbaar veel trammelant.
Zit hoog en fier,
en geniet van je wijde blik door je vizier! -
06 September 2005 - 10:04
Hester:
Ha lieve Gé, net terug, dat wil zegen voor het eerst met computer aan op mijn werk waar ik in tegenstelling tot thuis jouw site kan openen en dus nu eens rustig al je berichten ga lezen! dus er volgt een reeks reacties; dat wordt joepie met gekke terug in de tijd voor jou. Wat deze mail betreft; ik doe voor mijn werk een BHV-cursus, ca 3x per twee jaar en na een dag uiteenzettingen over wat je zoal plots kan overkomen door willekeurige mankementen en stoornissen in het lichaam (of een enkele externe factor) wil je eigenlijk ook nooit meer de straat op, maar twijfel je bovendien 100% aan het goed functioneren van het menselijk lichaam. Kortom, niet teveel aan alle ellende en mogelijke (!) risico's denken en vooral stug doorleven.
Dikke kus en wordt vervolgd
Hester
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
