Elektra
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
23 April 2012 | Verenigde Staten, Berkeley
"Ginaa, Gina, Gina, Gina! Can you push the swing? Come push the swing!"
Een kleine blonde wildebras laat op dwingende toon weten dat ik nu wel genoeg met haar ouders heb gekletst.
Drie jaar oud is ze.Zo groot al, dat ik afentoe vergeet hoe jong ze nog is.
Elektra, de dochter van VSO vrienden Chad en Tammy.
Wat is er fijner dan het spelen met de kinderen van je vrienden?
Regelmatig zou ik willen dat ik ze allemaal bij elkaar in een grote speeltuin zou kunnen verzamelen, al die kleine en grotere jongens en meisjes die de ogen, oren, glimlach en hamertenen van vrienden over de hele wereld in zich verzamelen en toch helemaal uniek zichzelf zijn.
Het is zondagmiddag en ik ben me aan het settelen in mijn (hopelijk) laatste tijdelijke bed van deze reis. Sinds gisteravond terug in Berkeley na een week in New York en Washington. Superdrukke week. Veel gesprekken, de ambassade, onderzoeksinstituten, bussen, vliegtuigen en metro's en overnachten bij vrienden.
Leuk en erg slopend.
Zonder laptop om mijn rug een beetje te sparen. Vandaar dus nu pas weer een kort bericht, maar met extra veel foto's!
Naast Chad en Tammy zien jullie vriend David, dirigent en docent aan Hofstra University op Long Island waar hij woont. Onder erg droge martini's hebben we herinneringen opgehaald aan Wenen, waar we samen studeerden. En tegelijkertijd ontmoet ik zijn nieuwe vriendin, zijn onderhuurder en we zitten uren in het Belgische restaurant van een goede kennis in de Lower Eastside in New York. Goede vriendschap gaat weer verder, net als onze kraaienpootjes.
Misschien later deze week nog een bericht, dat hangt er even vanaf hoe voorspoedig de laatste loodjes verlopen.
Anders tot ziens in Amsterdam over een dikke week. Daar heb ik heeeeeel veel zin in!
Een kleine blonde wildebras laat op dwingende toon weten dat ik nu wel genoeg met haar ouders heb gekletst.
Drie jaar oud is ze.Zo groot al, dat ik afentoe vergeet hoe jong ze nog is.
Elektra, de dochter van VSO vrienden Chad en Tammy.
Wat is er fijner dan het spelen met de kinderen van je vrienden?
Regelmatig zou ik willen dat ik ze allemaal bij elkaar in een grote speeltuin zou kunnen verzamelen, al die kleine en grotere jongens en meisjes die de ogen, oren, glimlach en hamertenen van vrienden over de hele wereld in zich verzamelen en toch helemaal uniek zichzelf zijn.
Het is zondagmiddag en ik ben me aan het settelen in mijn (hopelijk) laatste tijdelijke bed van deze reis. Sinds gisteravond terug in Berkeley na een week in New York en Washington. Superdrukke week. Veel gesprekken, de ambassade, onderzoeksinstituten, bussen, vliegtuigen en metro's en overnachten bij vrienden.
Leuk en erg slopend.
Zonder laptop om mijn rug een beetje te sparen. Vandaar dus nu pas weer een kort bericht, maar met extra veel foto's!
Naast Chad en Tammy zien jullie vriend David, dirigent en docent aan Hofstra University op Long Island waar hij woont. Onder erg droge martini's hebben we herinneringen opgehaald aan Wenen, waar we samen studeerden. En tegelijkertijd ontmoet ik zijn nieuwe vriendin, zijn onderhuurder en we zitten uren in het Belgische restaurant van een goede kennis in de Lower Eastside in New York. Goede vriendschap gaat weer verder, net als onze kraaienpootjes.
Misschien later deze week nog een bericht, dat hangt er even vanaf hoe voorspoedig de laatste loodjes verlopen.
Anders tot ziens in Amsterdam over een dikke week. Daar heb ik heeeeeel veel zin in!
-
23 April 2012 - 08:22
Marja:
Heerlijk wijffie, klinkt toch ook als een film! Long Island, dry martini's, lower eastside. Ach heerlijk allemaal. En ook heerlijk dat je snel weer terug bent. Anneli houdt ook van schommelen ;-) Tot in het Vondelpark lieverd, geniet van je laatste week. X -
29 April 2012 - 06:23
Harold:
en dushi.... alweer in A'dam?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
