De eerste week

Golven maken
Na een paar dagen in Phnom Penh bekruipt je een gevoel van gemakszucht met een ongemakkelijk sausje. Er is geen manier waarop je hier niet opvalt. Altijd blijf je een blonde westerling die toch niet helemaal past. Andere kleding, de taal (nog) niet helemaal machtig en geen enkele moeite met het ophoesten van (naar plaatselijke maatstaven) enorme hoeveelheden geld!

En je stelt jezelf de vraag of je hier eigenlijk wel helemaal bij wil horen. Ik bedoel: ik rij misschien een beetje roekeloos en gevaarlijk, maar bij de mensen hier ben ik echt een heilig druifje! En toch zal ik als blanke buitenlander altijd opdraaien voor de kosten bij ongelukken en de hoogst mogelijke boetes die de politie kan verzinnen. Het lijkt me heerlijk om niet mee te hoeven eten als de plaatselijke delicatesse op tafel komt. Koeiehoevensoep is denk ik niet mijn ding... Wat maakt het eigenlijk uit of ik de lokale gewoonten wel ken en kan?

Gelukkig duikelt de VSO daar overheen. Toen Alec Dickson inde jaren 50 de VSO oprichtte deed hij dat met de overtuiging dat de individu die dit wel wat kan schelen een echt verschil kan maken. Dat niet de actie´s van grote (inter)nationale organisaties het meest tellen maar juist de gerichte en passende reactie van één enkele vrijwilliger. En vanavond aan de eettafel heb ik gezien dat dat klopt. Kerrie (Engels,27)werkt in de provincie als directeur van een ziekenhuis, ja echt.. Op haar leeftijd en met haar korte ervaring runt ze een ziekenhuis en het leven van 120 mensen. En dat is zwaar. Eigenlijk is ze adviseur maar daar kan het personeel niets mee. Zij willen duidelijke instructies en iemand die de beslissingen neemt. Kerrie heeft “ nee” gezegd tegen de jaarlijkse overheidssubsidie omdat de betrokken ambtenaar/afdeling 30% van dit geld als “ persoonlijk bedankje” terug wilde ontvangen. Dus zat ze zelf een jaar lang zonder geld en in de penarie. Maar door het door te geven aan Unicef die hierover dit jaar weer in gesprek gaat met de regering kan ze wel een verandering maken. Kerrie maakt in haar eentje een golfje dat tot een echte stroom kan uitgroeien. Ik duik weer in mijn lesboek met Cambodjaanse gewoonten en gebruiken.