12 sept. Lessen in Cambodjaanse romantiek - de Man

Tja, dan toch maar nu en op veler verzoek mijn bevindingen over de Cambodjaanse man. Bereid je maar voor op een heel lang verhaal dus! Heel wat mails (meestal van vrijgezelle vriendinnen natuurlijk) worden afgesloten met de vraag of hier nou nog interessante mannen rondlopen.

Hier volgt een BELANGRIJK bericht.
Dames.
Als u uw koffer al aan het pakken was;
pak ‘em maar weer uit!

(hoewel..?)Tegen mijn verwachting hebben de Khmer echt prachtige genen. Dames met een stevig volronde borstpartij, slanke heupen en in het bezit van billen. (Godzijdank niet allemaal natuurlijk ontdekte ik al snel in de Bazar. Zowel de b.h-s als t-shirts worden verkocht met ingebouwde superopbeurende zachtschuimen borstpartijen .. en de hemel verhoede dat iemand ooit eens een tepel zou ontdekken door een shirt heen! Wil je aandacht: loop op straat zonder bh onder je t-shirt) Superslank en vrouwelijk zijn de meeste khmerdames in alle leeftijden, en daar ook erg mee bezig. Regelmatig gaan zwangerschappen mis omdat de moeder zichzelf ondervoedt om toch maar vooral aantrekkelijk te blijven voor haar partner. En die partner mag er wezen. Gemiddeld zo rond de 1 meter 70 met een mooi geproportioneerd en gespierd lijf zijn de uitgangspunten voor de Khmer man bepaald anders dan het stereotype van de tengere kleine Aziatische man . Er wordt dan ook hard aan gewerkt aan een aantrekkelijk lijf in de zaaltjes met Khmer kickboksers en in de zweterige hokken vol metaal die hier doorgaan voor sportscholen (zeker niet bedoeld voor vrouwen). Dat metaal wordt wel vooral losgelaten op de bovenpartij want die hele beenontwikkeling vindt de Khmerman vaak niet zo belangrijk, dat blijft verborgen in een grote wijde broek. De vrouwtjes gaan voor de rollende borstspieren en het “sixpack”, dus zonder shirt wordt trots rondgeparadeerd. Regelmatig rol ik bijna van mijn fiets als ik op een hogergelegen balkon ineens een superprachtige chocoladebruine spierbundel zijn kickboxoefeningen (of karate, of tai chi) zie verrichten in niet meer dan een roodwitte lendendoek (de traditionele “krauma”). DIEPE ZUCHT.
Met mede vrijgezel Stephanie zijn we tijdens een mediteersessie in de pagode allebei bijzonder geconcentreerd bezig geweest met de ogen van de prachtige kaalgeschoren monnik en zijn gespierde schouderpartij en wat er verder onder zijn oranje jurk zichtbaar was. Om dit giechelend na afloop aan elkaar te bekennen en ons diep te schamen. Dat was niet wat de Boeddha bedoelde!

En toch kunnen de koffers van ambitieuze vrijgezelle dames maar beter in de kast blijven! Een westerse vrouw blijft hier een flink eind van de Khmer man vandaan blijven, en daar hoeft ze zeker geen moeite voor te doen. Een relatie met een westerse vrouw is “not done”.

Een klein stukje cultuurgeschiedenis om al deze gegeneraliseerde vaststellingen een beetje te verduidelijken. Vanuit het boedhistische geloof en de Khmer normen en waarden zijn twee boeken met leefregels voor de man en vrouw ontstaan die nog steeds door de samenleving worden gehanteerd. Zij beschrijven de zogenaamde ch’bah (regels en rollen) die mannen en vrouwen ten opzichte van elkaar hebben: als deze maar worden gevolgd zal het huwelijkse leven succesvol kunnen verlopen en de samenleving in balans zijn. In het ch’bahboek voor vrouwen (veel dikker dan dat voor mannen) staan dingen als: het zijn van een goede huisvrouw: koken, wassen, niet te veel uitgaan maar voor het huis zorgen en vooral, alles doen om de man te plezieren. Maar dan wel de juiste man! Er is maar 1 man waar lichamelijk contact mee is (en die geen familie is) en dat gebeurt dan zeker niet voor het huwelijk. Klassiek is hier het verhaal van de ierse vrijwilliger die dacht een leuk avontuurtje te hebben met een lokale dame en die vervolgens na thuiskomst in Ierland door haar Khmer familie werd opgezocht om toch maar duidelijk te maken dat hier echt getrouwd moest worden. Het is niet ongebruikelijk geweest dat vrouwen niet leerden lezen of schrijven uit angst dat ze liefdesbrieven aan een stiekeme minnaar zouden schrijven. In het straatbeeld lopen vrouwen vaak rond in een soort huispyjama, op werk in lange rokken en grote blouses. Een man aanraken op straat is uit den boze. Dus achterop de taximoto worden benen heel kuis en elegant naar dezelfde kant overgeheveld, en je zult nooit mensen van een verschillende sexe hand in hand zien lopen (en mensen van dezelfde – beide- juist wel!) Alleen als er een huwelijk is wordt er echt make-up gebruikt en prachtige jurken gedragen. Veel tieners verzetten zich hier trouwens duidelijk tegen. De jongste generatie groeit op met MTV en internet en krijgt geleidelijk ook andere normen en waarden ingegoten. Maar vandaag is het land nog niet rijp voor echte verandering. Ter verduidelijking wat cijfers. Bijna 42% van de vrouwen boven de 15 is nooit naar school geweest. Vrouwen maken 52% van de populatie uit, en zijn ook rond de 50% van de economisch actieven. Desalniettemin zijn maar 9% van de senior besluitvormers en managers vrouwen, gemiddeld verdienen vrouwen 30 tot 40% minder loon mannen in Cambodja. In 16% van de huwelijken is sprake van regelmatig lichamelijk misbruik. De positie van de vrouw is niet te benijden.En dat zegt wat over de man.

Vooralsnog geniet de Khmerman alle voorrechten die een man zich maar wensen kan. Zijn huwelijk (hier georganiseerd door de ouders) geeft hem alle vrijheid. Buitenechtelijke relaties zijn helemaal normaal en zeker een teken van macht, kracht en mannelijkheid. Er wordt flink opgeschept over de verrichtingen in bed. Mannen kunnen in het openbaar drinken, roken en grappen maken. Hoeven geen verantwoordelijkheid af te leggen. Grappig genoeg en gelukkig is het niet acceptabel om in de openbaarheid naar vrouwen te fluiten of sexueel getinte opmerkingen te maken, maar de blikken zeggen vaak al genoeg! Als je in een internetcafé per ongeluk de zoekgeschiedenis opent komen daar meestal een flink aantal pornosites uitgerold. En daar komen de Westerse vrouwen dan ook weer in beeld! Wij zijn bekend van porno en de vele amerikaanse films die hier worden bekeken, en dat geeft niet meteen een erg positief beeld. De Khmer mannen zijn eigenlijk een beetje bang voor de uitgesproken, brutale en lichamelijk vrij lompe westerse vrouwen die hier rondlopen. En zeker niet erg geinteresseerd.

Alleen als een soort van trofee wil een westerse vrouw nog wel eens een versierpoging te verduren krijgen. Ik ben bijvoorbeeld onlangs achtervolgd via telefoon en internet door zowel de jongere broer van een zakelijk contact (die qua leeftijd mijn zoon zou kunnen zijn), en door een leraar uit Battambang die getrouwd is en 2 kinderen heeft. Beiden hebben slechts beperkt tijd met me doorgebracht en zeker geen realistisch beeld van wie ik ben. Maar ineens bleken alle hormonen op hol en was ik toch blijkbaar de enige en mooiste vrouw op de planeet. ... tuut-tuut-tuuut- tuut... einde telefoongesprek. Zit ik echt niet op te wachten.
Een collega had hier minder moeite mee en deelt al enige tijd haar bed met een min of meer thuisloze jongen die met zijn 25 jaar niet echt met haar 43 jaar en westerse salaris in balans is. Haar werkster ziet natuurlijk de condooms in de prullenbak, de hele buurt weet wat hij in haar huis doet. Ze wordt door de buren niet meer begroet. Ze gooit hem er regelmatig uit en laat zich dan weer ompraten uit eenzaamheid en medelijden. Ik kan haar niet eens hiervoor veroordelen, in je eentje ben je ook maar alleen. En dat is soms moeilijk vol te houden (hierbij zend ik mijn dank naar Nat voor een goed gesprek over dit onderwerp voor vertrek, dat ervoor zorgt dat ik hier minder last van heb)

Helemaal tenslotte om toch ook vooral nog wat vriendinnen op bezoek te krijgen heb ik ook nog een goed bericht. Er zijn natuurlijk ook Westerse mannen hier! Ze komen in een aantal soorten:
• de mooie jonge expatriate exemplaren, vaak avontuurlijk, onafhankelijk en wel wat gestudeerd, mannen met karakter (tja.. en met echtgenote);
• de ‘sexpatriate’.Een akelig soort man die je op straat ziet rondlopen hand in hand met jonge, breekbare cambodjaanse meisjes. Je wil niet weten wat ze daarmee hebben gedaan of gaan doen. Je bent ook blij dat je ze niet met jongetjes ziet. Om een idee te geven, een vriendin geeft computerles in een tehuis voor meisjes die zijn ontsnapt aan hoerenhuizen in het westen, de gemiddelde leeftijd is 9 jaar oud;
• de ongeschoren backpacker. Reist in duo-s en trio-s, niet serieus te nemen. Jonge studenten die besloten hebben Azie te “doen”. Meestal arm, stoned en korte tijd in het land.

Eeeh... het spijt me. Mijn manbeeld was al niet zo positief , het gaat er hier niet echt op vooruit. Eigenlijk denk ik dat iedereen gewoon toch die koffers moet gaan pakken. En stop er dan vooral veel mooie stijlvolle vrouwelijke kleren in. Niet om die mannen te plezieren, maar om de vrouwen te laten zien wat het kan betekenen om vrouw te zijn! (en stop er dan ook een sportbeha voor mij in--- B75—hier niet te krijgen natuurlijk! DANK!)