Norit, spasflor, immodium en acticarbine

Het moet rond een uur of 1 in de morgen zijn geweest dat ik het echt niet meer uithield.

In het donker van mijn slaapkamer en onder de dunne dekens op die tweepersoonsmatras voelde ik het kippenvel over mijn hele lijf. Toen begon het trillen.

Ik had het ijskoud, maar voelde met die koude vingers dat mijn lijf gloeiend heet was.

Opgestaan en allerlei kleren aangedaan. Dikke sokken. Nog een deken gepakt. Het is hier rond de 25 graden 's nachts. Er was hier duidelijk iets niet goed.

Daarna volgden een aantal tochten naar de WC waar een waterval zich uit mijn darmen perste. De krampen bleven gewoon doorgaan.Ok, voedselvergiftiging of een bacteriële infectie dus. Maar erg acuut.

Ik kroop weer in een balletje onder de dekens. Bedacht me of ik toch maar op mijn fiets naar de SOS kliniek zou gaan om een dokter te zien. Maar mijn lijf was gewoon te moe en ik wilde me zo min mogelijk bewegen.

Hoe belabberd kan je je voelen helemaal alleen terwijl je lijf heel hard aan het rebelleren is? Iedere vezel van iedere spier deed zeer.

Toen ik vanmorgen rond een uur of vier in slaap gevallen moet zijn, dacht ik in ieder geval al niet meer dat ik dood ging.

Maar soms zou je alles hebben gegeven voor een stem daar bij je in de nacht. Iemand die je vertelt dat het allemaal goed komt. Iemand die er echt is en niet dat warme geruststellende lijf dat je er zelf maar bij fantaseert om je niet zo slecht te voelen.

Vandaag gaat het al beter.

Gelukkig zijn er nu een aantal feestdagen om een beetje bij te kunnen komen. Dit feest in mijn darmen zal wel minimaal een dag of drie, vier duren.

En dat terwijl ik jullie eigenlijk een blij bericht wilde schrijven over de inspirerende week die ik gehad heb. Met prachtige mensen en een eervolle opdracht om iemands memoires te redigeren.

Nu niet. Ik kan vandaag niet al te lang achter deze laptop zitten. Ondanks de handvol medicijnen assorti ben ik bepaald niet fit. Volgende week dus meer.

Voor jullie vermaak (en om dat medeleven een beetje op te wekken), mogen jullie met me mee naar mijn supermarkt! Bij de Lucky (zeg maar de plaatselijk AH,al is daar hier dan ook maar 1 vestiging van) verkopen ze een aantal dingen die je bij ons zeker niet in de rekken zal vinden. Misschien had ik er een prijsvraag van moeten maken!

Waarschuwing: dit is niet voor vegetariërs en mensen met een zwakke maag.

Alhoewel, ik voor mij vind dit van meer respect voor dieren getuigen dan het verschepen van alles wat niet een kipfilet is naar Afrika, zoals we dat in NL doen.