Imagine
Door: Gea Wijers
Blijf op de hoogte en volg Gea
04 November 2011 | Cambodja, Phnom-Penh
De derde keer dat ik moest huilen was toen hij begon te zingen.
Greg’s vader, die Engelse wetenschapper vanuit het verre Sussex hield de traditionele toespraak tijdens het diner die avond. Hij praatte niet al te lang, zwetend, een beetje worstelend. De emotie deed zijn stem trillen. De trots ook.
Er was een dankwoord en die blijdschap dat vrienden van 20 verschillende nationaliteiten zich dit weekend hadden verzameld voor zijn zoon en zijn nieuwe schoondochter, Vanny.
En toen begon hij te zingen, en dat hele veld met mensen in avondkleding, aan mooi opgedekte tafels en staand aan het buffet, ze neurieden eerst zachtjes mee. Daarna ging het uit volle borst.
“Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one”
En die hele dag was het zo geweest.
Een prachtige mix van een Cambodjaanse, Canadese en Engelse huwelijksceremonie waarin vrienden uit alle windstreken samenkwamen. Eigenlijk vertellen de foto’s het verhaal het best.
De traditionele 3-daagse Cambodjaanse ceremonie was samengevat in een ochtend. De meest belangrijke onderdelen:
De processie van de bruidegom waarin hij zijn bruid ophaalt in een processie van zijn vrienden en familie die achter hem aan lopen met fruit, zilver en allerlei soorten kado’s. Dit alles begeleid door een traditionaal Khmer orkest.
Vervolgens was er een traditionele Engels/Canadese huwelijksplechtigheid waarin ze elkaar hun trouwbelofte voorlazen.
Hier kwamen mijn eerste tranen, mooie wensen voor elkaar.
(de bruid kleed zich om)
In verschillende etappes wordt het zegen van de voorouders, ouders en de monniken gevraagd. Daarbij wordt het uitgestalde fruit etc. uitgedeeld aan de gasten en een groot gedeelte meegegeven aan de monniken als gift aan de tempel. En daar ging ik weer…. Prachtige muziek door het Khmer orkest vol weemoed.
(de bruid kleed zich weer om)
Daarna worden de bruid en bruidegom ‘gewassen’ en toegezongen over de plichten en problemen van het huwelijk in een soort ‘act’ van de zanger en zangeres van het Khmer
orkest.
(de bruid kleed zich nog eens om)
Vervolgens gaan alle getrouwde mensen in een dubbele kring om het bruidspaar zitten en wordt een kaars zeven keer met de klok mee doorgegeven. Iedereen strijkt met zijn hand over de vlam richting het stel en wuift hen daarmee hun eigen geluk en ervaring in het huwelijksleven toe. De essentie van een huwelijk wordt zo doorgegeven.
Tenslotte wordt het koppel verenigd door de ‘Achar’ , de ceremoniemeester/medicijnman, en houdt samen een mes vast als teken van de macht van het huwelijk voor goed en kwaad. Hij bindt een rood koord om ieder van hun polsen en vervolgens binden alle meest hechte vrienden en familie ook een koordje om de polsen. Echt ‘tying the knot’ dus! Die armbandjes moeten ze 3 dagen laten zitten om hun geluk te behouden. Dan worden ze er ceremonieel door hun ouders afgeknipt.
Toen was iedereen wel toe aan de lunch, die gedeeltelijk verregende in een tropische stormbui. Gelukkig eentje van korte duur.
Nouja… en daarna trokken alle gasten hun zwembroek/bikini aan en hebben we de hele middag volleybal enzo gespeeld bij het zwembad met uitzicht op de baai :)
Vanny kleedde zich voor de laatste keer om in een prachtige witte westerse jurk van Vera Wang en de bruidsfoto’s werden gemaakt op de pier in de baai. Wij gasten werden ondertussen heeeel erg tipsy van de champagne en Margharita’s die ergens halverwege de pier werden geserveerd.
We strompelden door het donker over de gammele planken terug naar de vaste wal waar het dinerbuffet al op ons stond te wachten. Samen met die laatste emotionele tranen.
Die zijn er overigens fijn uitgedanst na het diner toen de band (supercool: het hier wereldberoemde Cambodian Space Project) begon te spelen en iedereen zich helemaal suf heeft gedanst. Tot ver in de volgende ochtend was het stil op het resort.Onvoorstelbaar mooie bruiloft.
Greg’s vader, die Engelse wetenschapper vanuit het verre Sussex hield de traditionele toespraak tijdens het diner die avond. Hij praatte niet al te lang, zwetend, een beetje worstelend. De emotie deed zijn stem trillen. De trots ook.
Er was een dankwoord en die blijdschap dat vrienden van 20 verschillende nationaliteiten zich dit weekend hadden verzameld voor zijn zoon en zijn nieuwe schoondochter, Vanny.
En toen begon hij te zingen, en dat hele veld met mensen in avondkleding, aan mooi opgedekte tafels en staand aan het buffet, ze neurieden eerst zachtjes mee. Daarna ging het uit volle borst.
“Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one”
En die hele dag was het zo geweest.
Een prachtige mix van een Cambodjaanse, Canadese en Engelse huwelijksceremonie waarin vrienden uit alle windstreken samenkwamen. Eigenlijk vertellen de foto’s het verhaal het best.
De traditionele 3-daagse Cambodjaanse ceremonie was samengevat in een ochtend. De meest belangrijke onderdelen:
De processie van de bruidegom waarin hij zijn bruid ophaalt in een processie van zijn vrienden en familie die achter hem aan lopen met fruit, zilver en allerlei soorten kado’s. Dit alles begeleid door een traditionaal Khmer orkest.
Vervolgens was er een traditionele Engels/Canadese huwelijksplechtigheid waarin ze elkaar hun trouwbelofte voorlazen.
Hier kwamen mijn eerste tranen, mooie wensen voor elkaar.
(de bruid kleed zich om)
In verschillende etappes wordt het zegen van de voorouders, ouders en de monniken gevraagd. Daarbij wordt het uitgestalde fruit etc. uitgedeeld aan de gasten en een groot gedeelte meegegeven aan de monniken als gift aan de tempel. En daar ging ik weer…. Prachtige muziek door het Khmer orkest vol weemoed.
(de bruid kleed zich weer om)
Daarna worden de bruid en bruidegom ‘gewassen’ en toegezongen over de plichten en problemen van het huwelijk in een soort ‘act’ van de zanger en zangeres van het Khmer
orkest.
(de bruid kleed zich nog eens om)
Vervolgens gaan alle getrouwde mensen in een dubbele kring om het bruidspaar zitten en wordt een kaars zeven keer met de klok mee doorgegeven. Iedereen strijkt met zijn hand over de vlam richting het stel en wuift hen daarmee hun eigen geluk en ervaring in het huwelijksleven toe. De essentie van een huwelijk wordt zo doorgegeven.
Tenslotte wordt het koppel verenigd door de ‘Achar’ , de ceremoniemeester/medicijnman, en houdt samen een mes vast als teken van de macht van het huwelijk voor goed en kwaad. Hij bindt een rood koord om ieder van hun polsen en vervolgens binden alle meest hechte vrienden en familie ook een koordje om de polsen. Echt ‘tying the knot’ dus! Die armbandjes moeten ze 3 dagen laten zitten om hun geluk te behouden. Dan worden ze er ceremonieel door hun ouders afgeknipt.
Toen was iedereen wel toe aan de lunch, die gedeeltelijk verregende in een tropische stormbui. Gelukkig eentje van korte duur.
Nouja… en daarna trokken alle gasten hun zwembroek/bikini aan en hebben we de hele middag volleybal enzo gespeeld bij het zwembad met uitzicht op de baai :)
Vanny kleedde zich voor de laatste keer om in een prachtige witte westerse jurk van Vera Wang en de bruidsfoto’s werden gemaakt op de pier in de baai. Wij gasten werden ondertussen heeeel erg tipsy van de champagne en Margharita’s die ergens halverwege de pier werden geserveerd.
We strompelden door het donker over de gammele planken terug naar de vaste wal waar het dinerbuffet al op ons stond te wachten. Samen met die laatste emotionele tranen.
Die zijn er overigens fijn uitgedanst na het diner toen de band (supercool: het hier wereldberoemde Cambodian Space Project) begon te spelen en iedereen zich helemaal suf heeft gedanst. Tot ver in de volgende ochtend was het stil op het resort.Onvoorstelbaar mooie bruiloft.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
