Kwik, Kwek & Kwak 15 mei 2006

Er is weinig wat de mens zo blij kan maken als het meedoen aan een straatenquete. Dat is, als je de tijd hebt en ik ben op vakantie dus ik heb alle tijd van de planeet.

Het stationsplein van Buzan, Zuid-Korea. Drie ijverige studenten van rond de 18, in hippe t-shirts en slobberbroeken, alledrie minstens 2 koppen groter, laten we ze Kwik, Kwek & Kwak noemen. Ik ben de foreigner die deze zonnige middag voor een schoolproject in het engels ondervraagd moet worden (het lijkt een soort toeristenconsumentenonderzoek). Gewoonlijk vlucht ik in NL snel weg voor mensen met dit soort vragende blikken in de ogen;　geen tijd, geen zin, sla mij maar even over. Maar nu, het voelde bijna alsof ze mij een dienst bewezen!

Vraag 1: What is your name?
Die was makkelijk! Vraag 2 en 3 gingen ook nog wel en vraag 4 werd gemakkelijk opgelost met mijn Cambodjaanse visitekaartje.
Maar vraag 5 ! What is your favorite food?
M n grapje werd niet begrepen en Goudreinetten kon ik toch echt niet vertalen tot goed Korenglish, dus daar ging de eerste witte leugen; SOUP! Gelukkig weer goedgemaakt door vraag 5b: Do you like Kimchi? Kimchi is de nationale specialiteit; pittig ingemaakte witte kool en radijs dat bij ieder gerecht wordt gegeten. Iedere trotse huisvrouw heeft haar eigen recept. Ik ben dol op zuurkool en ik ben dol op Kimchi. Het antwoord was dus een hartgrondig JA. SUCCES: Kwik, Kwek & Kwak glimlachen.

Het werd nog listiger bij vraag 6: What do you like best about Korea?
Het zorgde voor een stortvloed aan beelden in mijn hoofd. In mijn eerste 4 dagen hier ben ik overweldigd door de enorme gastvrijheid, veiligheid en humor van deze hardwerkende samenleving. De prachtige natuur en rijkdom, aan cultuur en het gemak waarmee te reizen valt, zelfs al begrijp ik meestal niet wat er om me heen aan het gebeuren is. En eigenlijk nog het meest van de warmte van de mensen. Het kan niet alleen door Guus Hiddink en Dick Advocaat komen dat iedereen met interesse maar toch op een afstand probeert je verblijf zo prettig mogelijk te maken. Al blijf je maar een gekke buitenlander natuurlijk! En tja... wat was dus mijn antwoord?. Ik dacht, laten we het maar simpel houden: De mensen. Kwik, Kwek & Kwak kijken me met grote ogen aan. Hoe bedoel ik? De mensen? Waar ik vandaan kom zijn er toch ook mensen? Mijn multiple choice blijkt te bestaan uit A: een stad, B: een natuurgebied en C: een pretpark of winkelcentrum. Mijn soort antwoord valt niet als D aan dit lijstje toe te voegen. Als oma Duck besluit ik　(na een diepe zucht) Seoul dan maar te nomineren.

Tenslotte komt de laatste vraag, de uitsmijter. Wat vind ik het mooiste plekje in Buzan! Voor iemand die er net 2 uur rondloopt en oer een uurtje of 3 op een nachtferry naar Japan zal stappen is dat niet meteen een makkelijke vraag. Het meest eerlijke antwoord zou zijn de plaatselijke markt waar ik zojuist een geweldig t-shirt met de tekst Natural Blonde heb gekocht. Mezelf afvragen wie (in godsnaam) op zo n tshirt zit te wachten midden in Korea. Maar ja, dat antwoord zit vast ook niet in de multiple choice. Dus.. (kwik, kwek & kwak kijken me vol verwachting aan): Het standbeeld van generaal Yu Sin! flap ik eruit. Alsof ik op het juiste knopje gedrukt heb schieten de 3 gezichten tegenover me in een brede glimlach. Er wordt onderling wat gepraat. Begrijpend naar me geknikt en gewezen in de globale richting waar die stenen held staat te staan. Bingo! Dit was dus het juiste antwoord.

Met het gevoel de mensheid een enorme dienst bewezen te hebben laat ik de heren al dankend en groetend afscheid van me nemen. Waarbij ik nog net ontsnap aan een lift naar de ferry terminal. Rustig slenter ik glimlachend over het stationsplein op de maat van een fijn muziekje en een enorm gevoel van tevredenheid.

Jazeker vraag ik me al dagen af waarom niemand dit geweldige land nog als vakantiebestemming lijkt te hebben ontdekt. En natuurlijk is het heerlijk om mijn steentje bij te kunnen dragen aan de toekomstige ontwikkeling van de Koreaanse toeristenindustrie. Al heb ik dan de nodige twijfels over de kwaliteit van deze questionnaire. Maar weet je waar ik nou eigenlijk nog het meest gelukkig van word? Van al dat enthousiasme op die 3 gezichten tegenover me en het feit dat, over een maandje of 4, per 1 september, deze oude dame ook weer zo n knullige studente zal zijn! Kwik, Kwek & Kwak mogen een eindje opschuiven in de collegebanken want oma Duck is officieel toegelaten tot de Masters Political Science!